به گزارش مهر تبریز: با توجه به منابع طبیعی و غیر طبیعی و همچنین نیروی انسانی هر کشوری راهبرد و استراتژی اقتصادی – اجتماعی ‏خود را تعریف می کند. تمام برنامه های کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت متکی بر منابع خواهد بود.‏
آنچه که بنا بر اصول علمی و عقلی پذیرفته شده است تقسیم کشورها به اجزاء کوچکتر برای سهولت برنامه ‏ریزی،کنترل و توسعه منطقه ای می باشد.چرا که توسعه همه جانبه مناطق در بطن سیاست های کلان ملی صورت می ‏گرد و به عبارتی رساتر بزرگ فکر کنید،کوچک شروع کنید.‏
استان آذربایجانشرقی در کنار واحدهای علمی بزرگ،نیروهای متخصص ،دارای منابع زیر زمینی و رو زمینی ‏سرشاری بوده و تمامی برنامه های توسعه لازم است بر این اساس تنظیم شود.‏
منطقه ارسباران (قاراداغ) به لحاظ جغرافیای طبیعی،منابع زیر زمینی و مردمان سخت کوش می تواند به منطقه ای ‏صاحب صنعت و رفاه تبدیل گردد.حتی طبیعت بکر،جنگل ها و کوه های خوش آب و هوا و حوزه های حفاظت شده ‏طبیعی ان قابلیت تبدیل شدن به قطب گردشگری و صنعت توریسم را دارا می باشد.‏
‏ معذلک چیزی که دیده میشود با آنچه که باید می بود تفاوت آشکاری دارد.تمامی محال قره داغ دچار عقب ماندگی فاحش ‏می باشد لیکن،قصد داریم به شهرستان ورزقان بپردازیم.‏
غیر مزیت هایی که در سطور فوق اشاره گردید قرار گرفتن معدن بزرگ مس سونگون نه تنها که به توسعه و پیشرفت ‏این حوزه منجر نشده بلکه موجبات عقب ماندگی و سرخوردگی مردم ساکن در شهرستان را فراهم آورده است. مردمان ‏سخت کوش با جوانانی تحصیل کرده یا به سختی روزگار می گذرانند و یا آواره شهرهای دیگر شده اند.‏
مردمی که علیرغم داشتن نعمت های خدادادی حتی از داشتن حداقل های بهداشتی محروم مانده اند، چیزی که حق طبیعی ‏هر شهروندی می باشد. ‏
چرا که ثروت منطقه بر جیب گشاد استان های دیگر سرازیر شده و شرکت بزرگی مثل مس سونگون تولیدات خامش ‏روزانه به استان های دور کشور انتقال یافته که هیچ،موجبات تخریب مراتع و جنگل های منطقه را نیز فراهم آورده ‏است.‏
هدف تفصیل گویی نداریم ولی لازم است مختصری به کم محبتی و بی اعتنایی مسولین،نماینده شهرستان ،نمایندگان ‏استان و نماینده دولت در استان و شهرستان اشاره کنیم و بعنوان یک ایرانی از حقوق شهروندی خود استفاده نموده و ‏دلیل این همه بی توجهی و اجحاف را جویا شویم. مگر نه اینست که رسانه زبان گویا و چشم بینای ملت است؟
مگر هدف تأسیس شرکت مس آذربایجان توسعه مس سونگون ،راه اندازی واحدهای مختلف در آن و عایدی بخشی از ‏درامد آن به مردم منطقه نبوده است؟
چگونه هیچ اتفاق تازه ای نیفتاده و روال قبلی همچنان ادامه دارد؟ آیا تأسیس شرکت ،سرپوشی برای نحوه عملکرد ‏شرکت ملی مس ایران و کرمان بوده است؟
چه کسانی و یا چه اهدافی امکانات مس آذربایجان و مس سونگون را فدای زیاده خواهی خود در کرمان و غیره می ‏کنند.‏
چگونه مردمی را در خانه خود از نان خود محروم می کنند، چگونه ناتنی ها شامل حاجب از ارث این مردم نمی شوند.‏
بر اساس قوانین مصرح بیشتر درآمد مس سونگون و آذربایجان باید در منطقه خرج شود ولی آیا چیزی از وراث ناتنی ‏می ماند که برای معیشت، فرهنگ و اقتصادو توسعه منطقه صرف شود.‏
سیستم اختاپوسی چه کسانی هستند و به چه طریقی منافع منطقه را به کرمان و اصفهان و … می کشند؟آیا وقتش نرسیده ‏است که مسئولان صنایع ملی مس ایران دست از کجروی بردارند و صاحبان حق را بی نصیب نگذارند؟
مطالب زیر را به دقت بخوانید: نقش شرکت ملی صنایع مس ایران و مس آذربایجان در راستای پیاده کردن اقتصاد ‏مقاومتی ‏
‏۱-‏ تعطیل کردن پروژه ها طرحهای توسعه از جمله ذوب ،پالایشگاه ،اسید سولفوریک،فاز سه تفلیظ
‏۲-‏ جلوگیری از اشتغال ده هزار نفر جوان تحصیلکرده که می توانستند به طور مستقیم و غیر مستقیم در بین پروژه ‏ها ‏مشغول به کار شوند.‏
‏۳-‏ خام فروشی مواد اولیه مجتمع مس سونگون به کشورهای خارجی و تبدیل آن به شمش و بازگرداندن به کشور ‏ایران ‏که این باعث خروج ارز به صورت کلان از مملکت و سیر صعودی ارزش افزوده کشورهای خارجی ‏
‏۴-‏ جلوگیری از سرمایه گذاری خارجی و داخلی در صنعت های پایین دست در استان ‏
‏‏ نقش شرکت ملی صنایع مس ایران و مس آذربایجان در رابطه با آسیب های اجتماعی منطقه
‏۱-ارتباط تنگاتنگ برخی رانندگان محلی با سایر استانها که قاچاق مواد در آنها مرسوم است باعث افزایش اعتیاد در ‏این ‏منطقه ‏
گردید.‏
‏۲-تردد خودروهای سنگین مجتمع مس سونگون باعث ترافیک جاده های شهرستان و تخریب جاده های درجه۲ ‏بین ‏شهری و تصادفات مکرر و آسیب های جدی به خانواده های منطقه ‏

‏۳-تخریب مناطق حفاظت شده در منطقه ارسباران و عدم احیای منابع طبیعی و زیست محیطی که این در تعهد ‏شرکت ‏ملی صنایع مس ایران بود که سه برابر تخریب در استان احیای جنگل و منابع طبیعی انجام می داد.‏
‏۴-عدم توجه به معیشت مردم منطقه از نظر رفاهی اجتماعی که نمونه بارز آن باشگاه تشریفاتی مس آذربایجان می ‏باشد ‏که هیچ تضمینی به منطقه نداشته است. ‏
‏۵-عدم مشارکت مردم منطقه در شرکت های اجتماعی به علت انحصاری بودن این شرکت ها که در دست رانت ‏می ‏باشد.‏
‏۶-عدم پیگیری وادامه طرحهای توسعه که صدها میلیارد تومان بارمالی برای دولت داشت باعث نا امیدی مردم ‏منطقه و ‏مهاجرت به سایر استانها جهت اشتغال گشته است.‏
‏۷- در ادامه طرح های توسعه چندین روستا خالی از ساکن گشته و در حاشیه شهرهای بزرگ بالاجبارسکنا گزیده ‏اند ‏که این امر آسیب اجتماعی جبران ناپذیری در پی داشته است .‏
حال این نقد که اعتراض به مسئولین استانی و نمایندگان محترم مجلس وارد است که طی سال های گذشته نتوانسته اند ‏مطالبات به ‏حق مردم استان و منطقه را برآورده نمایند و نتوانستند فرمایشات مقام معظم رهبری را در رابطه با اقتصاد ‏مقاومتی با ‏وجود این پتانسیل عظیم در این استان پیاده نمایند.‏
چرا و به چه دلیل خواست مقام معظم رهبری و مطالبات مردمی که نه تنها برای بهبود وضعیت منطقه و معیشت خود ‏به شما رآی داده اند براورده نشده است؟چگونه به خواست ولی امر بی توجه بوده اید!!!‏
تک تک این مردم بنا به نص قانون و احکام شرعی حق پرسشگری دارند و حقوق حقه و قانونی خویش را مطالبه می ‏کنند؟
ثروت این مردم به کجا سرازیر میشود که شده اند مثال آش نخورده و دهن سوخته.‏
چرا مردم استان های دیگر از این این نعمات بیشتر بهره مند می شوند؟
اگر سستی کرده اید قصور خود را بپذیرید و از این مردم عذرخواهی نمایید و اگر نتوانسته اید به وعده های خود جامه ‏عمل بپوشانید شایسته توبیخ و سرزنش هستید.‏
مع الوصف از نماینده محترم شهرستان و مجمع نمایندگان استان کمیسون صنعت مجلس وهمچنین از دولت انتظار می ‏رود در راستای تدوین منویات ‏مقام معظم.رهبری بیش از این نگذارند این مردم در ورطه بی توجهی قرار گیرند .‏

مجید اکبری