شرمندگی در شب یلدا؛ والدینی که در هیاهوی بازار به دنبال گرمای یک شبند
شرمندگی در شب یلدا؛ والدینی که در هیاهوی بازار به دنبال گرمای یک شبند
یلدا، شبی که برای ایرانیان به معنای خانواده، مهر و عشق است، امسال در سایه‌ی تورم و مشکلات اقتصادی گویی به شب تلخی تبدیل شده است. هر ساله این شب با حافظ‌خوانی، هندوانه و آجیل، نوید همبستگی و صمیمیت خانواده‌ها را می‌داد. اما امسال، شرمندگی در نگاه والدینی که در بازار تبریز و ...برای تهیه کوچک‌ترین نیازهای یلدا دست به گریبان بودند، گویای واقعیت تلخ دیگری است.

یادداشت/محمدرضا ایازی-مهر تبریز: یلدا، شبی که برای ایرانیان به معنای خانواده، مهر و عشق است، امسال در سایه‌ی تورم و مشکلات اقتصادی گویی به شب تلخی تبدیل شده است. هر ساله این شب با حافظ‌خوانی، هندوانه و آجیل، نوید همبستگی و صمیمیت خانواده‌ها را می‌داد. اما امسال، شرمندگی در نگاه والدینی که در بازار تبریز و …برای تهیه کوچک‌ترین نیازهای یلدا دست به گریبان بودند، گویای واقعیت تلخ دیگری است.

تحریم‌های ظالمانه و سوءتدبیر برخی مسئولان، میراث فرهنگی ما را که در آن عشق و همدلی موج می‌زد، در معرض تهدید قرار داده است. بسیاری از خانواده‌ها، با حقوق‌های اندک ۱۰ تا ۱۲ میلیون تومانی، توانایی تهیه ملزومات اولیه یلدا را ندارند. چگونه می‌توان انتظار داشت که این شب سنتی که زمانی نمایانگر شادی و تجدید قوا بود، همچنان رونق داشته باشد؟

دلار ۷۵ هزار تومانی و یلدایی که نیست

وقتی دلار به نزدیکی ۷۵ هزار تومان می‌رسد، یلدایی که به شادی تمام اقشار جامعه نیاز دارد، از دسترس بسیاری خارج می‌شود. چگونه می‌توان انتظار داشت که خانواده‌هایی با درآمد متوسط و پایین بتوانند در این شب، میز یلدای خود را بیارایند؟

مردم ایران در طول تاریخ، از هشت سال دفاع مقدس گرفته تا بحران‌های دیگر، نشان داده‌اند که همواره برای وطن خود ایثار کرده‌اند. اما اکنون با این شرایط اقتصادی و معیشتی، مسئولان باید بدانند که جامعه‌ای گرسنه نمی‌تواند ایمان و روحیه خود را حفظ کند. چگونه می‌توان انتظار داشت که فرزندان این مرز و بوم که روزگاری از آسمان و زمین گلوله‌ها را تحمل کردند، امروز با سفره‌های خالی امید داشته باشند؟

یکی از عوامل تشدید بحران معیشتی، ناترازی عدالت در جامعه است. فاصله طبقاتی روزافزون و عدم توازن در توزیع منابع و فرصت‌ها، بسیاری از افراد را به حاشیه رانده است. در حالی که برخی از افراد از امکانات فراوان بهره‌مندند، قشر عظیمی از جامعه حتی توان تأمین نیازهای اولیه خود را ندارند. این شکاف نه تنها اعتماد عمومی را کاهش داده، بلکه پایه‌های همبستگی اجتماعی را نیز سست کرده است. مسئولان باید به یاد داشته باشند که عدالت اجتماعی، ستون فقرات هر جامعه‌ای است و بی‌توجهی به آن می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری داشته باشد.

وقتی رئیس‌جمهور و رئیس مجلس در تریبون‌های رسمی اعلام می‌کنند که روزانه میلیون‌ها بشکه نفت “گم” می‌شود، باید پرسید: مدیریت این کشور در دستان چه کسانی است؟ آیا نباید به جای برگزاری شب یلدا، مراسم سوگواری برای چنین مدیریتی برگزار کرد؟ این روش کشور‌داری، الگویی برای کدام کشور موفق بوده است؟

ایران، سرزمین غیرت و شرف

مسئولان باید به یاد داشته باشند که منتقدین واقعی، دلسوزترین افراد جامعه‌اند. این افراد نه با صدای منافقین همراه‌اند و نه با رسانه‌های بیگانه؛ بلکه حقیقت را می‌بینند و بیان می‌کنند. اکنون زمان آن رسیده که با تدبیر و تصمیمات درست، نشاط و شادابی را به جامعه بازگرداند. نمی‌توان اجازه داد که بار سنگین معیشت، بیش از این کمر مردم را خم کند.

این مردم، همان‌طور که در گذشته اجازه ندادند هیچ بیگانه‌ای به این خاک چشم طمع داشته باشد، امروز هم با تمام وجود از کشور خود دفاع خواهند کرد. اما این دفاع باید با حمایت و هم‌راهی مسئولان همراه باشد. وطن ما مقدس است و چنین خواهد ماند، اما وظیفه مسئولان این است که با تدبیر، زندگی شایسته‌ای برای مردم فراهم کنند.

یلدای ایران، همچنان مبارک باد

یلدا، نمادی از روشنایی پس از تاریکی است. بیایید امیدوار باشیم که با تصمیمات درست، روزهای روشن دوباره به این سرزمین بازگردند و خانواده‌ها بتوانند در کنار هم، یلدایی واقعی را جشن بگیرند. ایرانی که برای آن خون‌ها داده شده است، لایق بهترین‌هاست.